Uppruni svifryks í Reykjavík að stærstum hluta frá umferð
EFLA verkfræðistofa hefur staðið
að rannsókn á uppruna svifryks í Reykjavík sem styrkt var af rannsóknarsjóði
Vegagerðarinnar.
Helstu niðurstöður
Niðurstöður rannsóknarinnar sýna að stór hluti eða yfir 80% af mældu heildar svifryki (malbik 48,8%, sót 31,2% og bremsur 1,6%) má rekja beint til bílaumferðar. Hlutföll einstakra upprunaefna í svifrykinu reyndust vera: Malbik 48.8%, sót 31,2%, jarðvegur 7,7%, bremsur 1,6% og salt 3,9%. Gera má ráð fyrir að svifryk frá malbiki og sóti hafi neikvæð heilsufarslegáhrif og þá sérstaklega sótið sem er mjög fínt ryk sem inniheldur ýmis eiturefni sem getur borist langt niður í öndunarfæri.
Svifryksmengun frá malbiki hefur verið þekkt lengi og lagt hefur verið í ýmsar aðgerðir til að draga úr þeirri mengun. Niðurstöður þessarar rannsóknar sýna að hlutfall malbiks í svifryki er enn töluvert hátt og því full ástæða til að halda áfram að leita leiða til að draga úr þeirri mengun.
Sót í svifryki hefur vaxið mjög síðustu ár
Hlutfall sóts mældist svipað og mældist í sambærilegri rannsókn sem gerð var 2013 eða um 31%. Niðurstöðurnar styðja eindregið þann grun að vægi sóts í svifryki hafi vaxið mjög á síðustu árum sem má sennilega rekja til mikillar aukningar í bílaumferð og hækkandi hlutfalls díselbíla. Til að draga úr mengun frá bifreiðum hafa verið gerða auknar kröfur á bílaframleiðendur varðandi minnkun á útblástursmengun bílvéla og einnig hafa nokkrar erlendar borgir takmarkað eða hyggjast takmarka umferð díselbíla. Vegna þess hversu hlutfall sóts er að mælast hátt í svifrykinu og vegna neikvæðra heilsufarsáhrifa þess er talinn ástæða til að rannsaka þennan mengunarþátt nánar og skoða leiðir til að draga úr sótmengun t.d. með takmörkun á umferð díselbíla sem uppfylla ekki ákveðin útblástursskilyrði.
Höfundar skýrslunnar sem ber nafnið „Uppruni svifryks í Reykjavík“ eru Páll
Höskuldsson, EFLU verkfræðistofu og Arngrímur Thorlacius, Landbúnaðarháskóla
Íslands.